วิธีการวัดของกล้องประมวลผลรวม (TOTAL STATION MEASUREMENT METHODS)

หากคุณตัดสินใจลงทุนในการใช้งานกล้องประมวลผลรวม (total station layout) คุณได้เดินทางไปในทางที่ดีในการให้บริการ BIM อย่างไรก็ตาม แต่คุณรู้ได้อย่างไรว่าคุณต้องการประเภทของกล้องประมวลผลรวมใด?

Prism vs. Reflectorless Total Stations

การวัดของกล้องประมวลผลรวมมีวิธีการสองแบบ: การใช้ปริซึมแบบดั้งเดิมและยังคงเป็นที่นิยมมากกว่าหรือโดยใช้เทคโนโลยี reflectorless.

ด้วยวิธีการปริซึม, กล้องประมวลผลรวมส่งคลื่นอินฟราเรดที่มองไม่เห็นสู่ปริซึม ซึ่งมักจะถูกติดตั้งบนเสา โดยการวัดตำแหน่งของปริซึมและรู้จักมุมและระยะที่แม่นยำของปริซึมนั้น กล้องประมวลผลรวมคำนวณตำแหน่งหรือพิกัดของปริซึมได้ การวัดที่ปริซึม 360 องศาสามารถทำได้ระยะทางประมาณ 5,000 ฟุต (1500 เมตร) และการวัดที่ปริซึมรูปกลมมาตรฐานสามารถทำได้ไกลถึง 9,800 ฟุต (3,000 เมตร) ปริซึม 360 องศาสามารถหันใด ๆ ก็ได้ในขณะที่ปริซึมรูปกลมมาตรฐานมีด้านเดียวที่ต้องมองหากล้องประมวลผลรวม.

พิจารณาในกรณีที่ต้องใช้ประโยชน์ที่ต้องการให้มีความแม่นยำ เช่น ในกรณีที่ต้องการหาตำแหน่งของ stub-up กล้องจะถูกตั้งขึ้นในดินออกจากพื้นที่สร้างสรรค์และบุคคลที่ถือเสาปริซึมที่มีตัวควบคุมภายในจะถูกนำไปยังตำแหน่งที่ถูกต้องตามคำแนะนำของซอฟต์แวร์ กล้องประมวลผลรวมจะติดตามปริซึมและอัปเดตตำแหน่งของมันในซอฟต์แวร์บนสนาม และเมื่อมาถึงตำแหน่งที่แน่นอนกับปริซึม ซอฟต์แวร์บนสนามจะแสดงข้อความยืนยัน.

วิธี reflectorless ไม่ใช้ปริซึม แต่ใช้แสงเลเซอร์สีแดงที่มองเห็นได้เพื่อช่วยให้ผู้ใช้สามารถวางแผนหรือวัดจุดจากพื้นผิวใดก็ได้ที่สามารถสะท้อนกลับแสงได้ ความกว้างของแสงเลเซอร์จะแตกต่างกันขึ้นอยู่กับเครื่องมือ - ระยะทางอยู่ระหว่าง 1,300 ถึง 6,500 ฟุต (400 ถึง 2,000 เมตร).

ในการกำหนดวิธีที่จะใช้คุณควรพิจารณาถึงสถานที่และล็อจิสติกส์ของพื้นที่ที่จะวัด สายตาปริซึมช่วยให้เครื่องมือสามารถเดินทางไปยังสถานที่และวัดจุดที่ไม่สามารถทำได้ด้วยวิธี reflectorless ได้ - ตัวอย่างเช่นการวัดรอบกองสิ่งก่อสร้างหรืออุปสรรคต่าง ๆ ที่เป็นของสร้างที่แสงเลเซอร์ไม่สามารถเดินทางไปยังจุดที่ต้องการได้ ในกรณีเช่นนี้ สายตาปริซึมและเสาปริซึมสามารถใช้ในการวัดเหนืออุปสรรค. นอกจากนี้ หากต้องการวัดรอบเสาบนหรือค้างฝ้า สายตาปริซึมสามารถกลับขึ้นมาเพื่อให้สามารถวัดตำแหน่งที่ไม่สามารถมองเห็นได้โดยตรงด้วยแสงเลเซอร์สีแดง. เทคโนโลยี reflectorless ยังช่วยให้สถานที่งานปลอดภัย ตัวอย่างเช่น หากคุณต้องการวัดความยาวของเอียงสองชั้น คุณเพียงแค่เจาะในจุดปลายของเอียงและคุณก็เสร็จสิ้น - ไม่จำเป็นต้องมีบันไดหรือโครงสร้างชั้นระดับ. ไม่ว่าคุณจะต้องการวัดที่ตำแหน่งที่ยากในอาคาร ภายนอกอาคาร หรือบริเวณที่อยู่รอบๆ อาคาร เทคโนโลยีการวัดแบบ reflectorless จะช่วยให้คนเข้าไปในสถานที่ที่อันตรายได้ลดลง.

Manual vs. Robotic Total Stations

กล้องประมวลผลรวมแบบ manual และ robotic มีให้เลือกใช้ทั้งแบบ reflectorless และ prism. ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างกล้องประมวลผลรวมสองประเภทนี้คือ กล้องประมวลผลรวมแบบ robotic มีมอเตอร์เพื่อให้สามารถควบคุมได้จากระยะไกล แทนที่จะทำด้วยการสัมผัสด้วยมือเหมือนกล้องประมวลผลรวมแบบ manual.

กล้องประมวลผลรวมแบบ manual ต้องมีการใช้งานสองคน ต้องหมุนกล้องด้วยมือและต้องมองเห็นปริซึมทุกครั้ง นอกจากนี้ยังต้องใช้งานระบบวัดระยะด้วยการเปิด-ปิดด้วยมือทุกครั้ง.

กล้องประมวลผลรวมแบบ robotic เป็นการใช้งานคนเดียว กล้องจะติดตามปริซึมและทำการวัดระยะอัตโนมัติตลอดเวลา.

ในการกำหนดว่ากล้องประมวลผลรวมแบบไหนและวิธีการใดที่เหมาะสมสำหรับงานหรือการดำเนินงาน คุณควรพิจารณาเหล่านี้:

กล้องประมวลผลรวมแบบ robotic มีอัตราส่วนแรงงาน 2:1 และช่วยให้สามารถวางแผนได้มากขึ้นถึง 25 เปอร์เซ็นต์ต่อวันเมื่อเปรียบเทียบกับกล้องประมวลผลรวมแบบ manual. การวัดด้วยเส้นวัดและลูกบอลจำเป็นต้องใช้คนสองถึงสามคนและสามารถวางแผนได้ประมาณ 200 จุดเมื่อเทียบกับประมวลผลรวมแบบ robotic ที่สามารถวางแผนได้ประมาณ 600 จุด.